شیوع هیپرتانسیون پولمونر و عوامل مرتبط با آن در بیماران همودیالیزی

سابقه و هدف : با توجه به ناکافی بودن اطلاعات در زمینه شیوع هیپرتانسیون پولمونر در بیماران همودیالیزی و مکانیسم های مربوط به آن، این مطالعه با هدف تعیین شیوع هیپرتانسیون پولمونر در بیماران همودیالیزی و بررسی بعضی از فاکتورهای اتیولوژیک احتمالی با آن انجام شد. مواد و روش ها : در این مطالعه مقطعی، شیوع هیپرتانسیون پولمونر به وسیله اکوکاردیوگرافی داپلر در 100 بیمار همودیالیزی که حداقل 6 ماه از طریق فیستول شریانی- وریدی همودیالیز می شدند، تعیین شد. از تمام بیماران ارزیابی کامل بالینی به عمل آمد. نتایج آزمایشگاهی شامل میانگین 3 ماهه هموگلوبین و سطح سرمی کلسیم، فسفر، آلبومین، آلکالن فسفاتاز، پاراتورمون، تری گلیسیرید وکلسترول ثبت گردید. هیپرتانسیون پولمونر به فشار سیستولیک شریان پولمونر بالاتر از 35 میلی متر جیوه اطلاق گردید. یافته ها : هیپرتانسیون پولمونر در 44 درصد از بیماران همودیالیزی وجود داشت که میانگین فشار سیستولیک شریان پولمونر در این بیماران 33/7 ± 09/52 میلی متر جیوه بود. هیچ گونه اختلاف معنی داری بین 2 گروه از بیماران با و بدون هیپرتانسیون پولمونر از نظر سن، جنس، مدت دیالیز و همه نتایج آزمایشگاهی یافت نشد. استنتاج : مطالعه ما نشان می دهد که هیپرتانسیون پولمونر در بیماران همودیالیزی مزمن که از طریق فیستول شریانی- وریدی همودیالیز می شوند، شیوع بالایی دارد.